Het gedicht uit 2018 over een van de vele gevolgen van de val van een trap op mijn werk in 2014, waarbij ik onder andere niet aangeboren hersenletsel (NAH) opliep, wordt door St. Hersenz ook in hun nieuwe brochure geplaatst.
Ik ben trots op dit gedicht. Trots omdat ik veel heb overwonnen, me weer kan uiten en “mijn taal” teruggevonden heb. Een cursus gedichten maken werd de ingang naar de route van het herstel van mijn taalgevoel en een stuk creativiteit ( in zeer brede zin).
Het was een traag traject. Voor de eerste zinnen op papier stonden… het duurde eeuwig, leek het. Voor de val was ik snel. Van een haas naar schildpad, een metamorfose van jewelste. Lees verder “Mijn toeristische brein 2.0”
Twee gedichten in de brochure van Hersenz.
Onlangs kreeg ik de mooi vormgegeven brochure ‘Verder met hersenletsel’ van Hersenz. toegestuurd.
Hersenz. is een organisatie die o.a. mensen met niet aangeboren hersenletsel (NAH) begeleidt door middel van diverse soorten therapieën. In 2016/2017 heb ik daar gebruik van mogen maken en dat heeft er mede voor gezorgd dat ik mij weer creatief kon gaan uiten.
Deze brochure bevat algemene informatie en interviews met mensen met NAH. Ook de eerste twee gedichten die ik gemaakt heb na mijn ongeluk staan er in: ‘NAH anders’ (2017) en ‘Mijn toeristische brein’ (2018). Ik ben er trots op.
Wil je de teksten goed lezen, kijk dan op dit blog onder het kopje Gedichten/ NAH-teksten.
Heimwee
Duizend kraaltjes
huppelen mee
op het ritme van de Sway.
Stoere laarzen,
zwarte broek.
Een cowboyhoed?
Voor mij niet, nee
Mijn dansmaatje en ik.
Urenlang.
Livemuziek en dansplezier.
Ik leid haar, zij volgt
En in het ritme van de Sway
dansen de kraaltjes vrolijk mee.
Sinds een paar jaar hangen
de kraaltjes stil te wachten in de kast
met heimwee naar dat gevoel.
NAH was er ineens
als ongenode gast
en heeft een oneindige
danspauze in gelast.
Saai?
Zaterdag!
Weer geen plannen.
Weinig om mijn bed
voor uit te komen.
Boven mij klinken
roffelende kindervoeten.
Bij mij een dooie boel.
En toch…
Nooit eenzaam
wel trots
een tevreden gevoel.
Ik zak onderuit
mijn rijke fantasie
omarmend.
Lamballen
Niet Aangeboren Hersenletsel
NAH
betekent beperkingen
ik moet het er mee doen.
Oude grenzen kloppen niet meer,
waar zijn nieuwe?
Ik wil vooruit
en toch het oude vasthouden.
Loslaten.
Wat een onderneming is dat.
Heeft iemand een handleiding?
Nee, die mag je zelf bedenken.
Veel teveel lege uren
moeten gevuld.
Niet allemaal, ik wil ook nog
lamballen in mijn eigen tijd.
NAH-anders
2014
mijn hoofd is
mijn hoofd niet meer
ik ben de weg kwijt
worsteling, strijd,
herkaderen,
verloren delen
vernieuwd.
2017
hetzelfde hoofd
andere inhoud
anders meer
Nieuwe Aanknopingspunten in mijn Hoofd
NAH anders
( Paneeltje, gemaakt in workshop Encaustiek bij Ruimte voor Kunst, 2017)
Ongevraagd
Oude delen uit mijn geheugen
blijven als geroezemoes
op de achtergrond aanwezig.
Ongevraagd
wil er een
of soms meer
nadrukkelijk de aandacht.
Niet meer in de schaduw
maar in de spotlight
vraag ik me
onzeker af
wat ik toch wilde zeggen.
Mijn toeristische brein
Tijdens het verwoorden van
mijn gedachten
en innerlijke verhalen
kan ik eindeloos in mijn hoofd verdwalen.
Als een toeristische route
door mijn brein
de hoofdwegen zo gemakkelijk verlaten.
Of van de hak op de tak
op een punt belandend
waar ik misschien niet wilde zijn.
De juiste weg
of die nog wordt gevonden?
Gedwarsboomd
Op een zijspoor gezet
Uitgerangeerd
Het spoor bijster
en toch …..
Ineens een uitweg
naar iets onverwachts
Ik sta stil
een nieuwe wereld
opent zich.
De Waterval
Veertien treden
een nieuwe trap
nee, ik heb ze niet nageteld
daarvoor ben ik te snel
beneden.
“De Waterval” heet de trap
een keihard eufemisme.
Klaterend
val ik me bijna
te pletter,
roetsj mijn toekomst in
gebutst, gedeukt
en heel erg boos.
Waarom ik weer
gvd!
Zo’n dertig ogenparen
staren me vanuit de kantoortuin aan
zien me naar het eindpunt
denderen
van mijn hier en nu.
Niets aan de hand
zegt de arts.
Over anderhalf jaar
bent u weer helemaal de oude.
Nooit is een diagnose
zo aardig verkeerd
geweest.