Dacht ik dat ik een leuke nieuwe schildertechniek had ontdekt. Niets bleek minder waar. Lukte het eerste werk met het stadje van Macolm Coils best wel goed, van het tweede – een havengezicht – bakte ik niets. Talloze pogingen ondernomen, steeds weer opnieuw begonnen. De euforie over het eerste schilderij was snel verdwenen en ik stond weer vlot met beide beentjes op de grond. Dacht ik nou echt, dat ik een techniek, waar een ander jaren over doet, in een paar maanden onder knie had?
Alles even aan de kant gegooid, de SAS Zomerschool in ‘s-Hertogenbosch kwam er aan en er waren weer genoeg workshops waar ik me op uit kon leven.
Als eerste stond een presentatie over ‘The Cloud” op mijn programma. Erg vermoeiend voor me, maar ik snapte tenminste wat uitgelegd werd. Bovendien bleek mijn kennis al veel uitgebreider dan ik zelf dacht. Thuisgekomen was ik alweer veel vergeten, tja… NAH *)
‘Teken een portret’ was de volgende workshop op mijn lijstje. In het kader van portretten die ik in aquarel wilde maken, leek het me aardig hier wat techniek op te doen. Daar kwam weinig van terecht. Vaste richtlijnen over verhoudingen in een gezicht bleken niets voor mij,
ondanks aanwijzingen van de docent. Alleen de ogen leken sprekend. Heel herkenbaar voor iedereen. Sprankelend, ondeugend. Ik knipte ze uit de tekening, de rest kon weg, dat leek nergens op.
Naar de molen De Zwaan in Vinkel werd een fietstocht gepland. Samen met buurvouw Loes zou ik daar aan deelnemen. Helaas was het weer zó slecht dat het onderdeel fietstocht werd afgelast. De buitenactiviteit bij de molen zelf kwam ook te vervallen. Binnen was het veel beter. Tijdens de koffie kregen we 
een boeiende presentatie over het ontstaan van de molen, de bijzondere geschiedenis over de inzet en de vele handen die de bouw mogelijk maakten. Een klein fotomuseum en een rondleiding in de molen zelf sloot deze activiteit af. We kregen van de molenaar een zakje meel mee, ik koos pannenkoekenmeel want ik ben dol op pannenkoeken. Daar kun je me ’s nachts wakker voor maken!
Een andere activiteit was “Schilder de Zomer”. Wel een leuke opdracht met de forse regenbuien buiten die me bepaald geen zomergevoel gaven.
Er werd met plakkaatverf gewerkt en er lagen diverse materialen (schelpenzand, servetjes, schaafsel, e.d.) die we ook konden verwerken.
Ik begon met een opzetje van een tropisch strandje, cactussen, een oranje zon. Het leek nergens op. Gelukkig was de verf makkelijk te verwijderen en met een bijna schone lei begon ik opnieuw. 
Dikke dames leken me wel leuk, geen idee waar dat vandaan kwam.
Het werd een vrolijk tafereel, die drie huppelende dames achter de strandbal aan. Jammer genoeg was er te weinig tijd ov er om het schilderijtje af te maken.
Maar misschien ga ik wel verder experimenteren met dikke dames. Er zijn genoeg voorbeelden van, ik kan er genoeg ideeën vinden.
Al met al weer een geslaagde Zomerschool. Volgend jaar weer.
*)Niet Aangeboren Hersenletsel