Koolmezen (1)

Dat het voorjaar is, is wel duidelijk. Op het balkon lopen de planten uit, het kerstappeltje staat vol in bloei. Een enkel rood appeltje van vorig jaar geeft nog wat kleur tussen de wit-roze bloesems.

In de koolmeeshuisjes is het een drukte van belang. Er hangen drie huisjes. Een is er afgekeurd. Verkeerde kleur? Verkeerde plaats?
De twee anderen worden in bezit genomen. Ik kijk met bewondering hoe op de kleine ronde nestgaatjes wordt aangevlogen. Geen enkele keer stoten de vogeltjes hun koppie. Millimeterwerk op volle snelheid.

Al gauw ontstaat er gedoe tussen twee koolmezen. Blijkbaar willen ze allebei hetzelfde huisje. Of zitten ze te dicht op elkaars snavel en willen ze meer privacy.
Na een hoop herrie is het stil.  Ik zie dat er één koolmees triomfantelijk op een stuk boomstam zit te pronken. Hij heeft de ander verjaagd.

Binnen de kortste keren zijn er twee koolmezen met takjes, pluisjes en ander bruikbaar materiaal aan het sjouwen. Nou ja, bruikbaar. Ik zie hem (denk ik) van alles naar binnen duwen, maar zodra hij gevlogen is, zie ik haar (denk ik) de door haar afgekeurde materialen naar buiten gooien. Als hij weer komt aangevlogen, ziet hij allerlei rommel voor het nestkastje op de grond liggen. Wijselijk doet hij alsof hij het niet gezien heeft en blijft fanatiek nieuw materiaal aandragen. Het weggegooide spul keurt ie geen blik meer waardig. Takjes overdwars in zijn bekje, een pluizig bolletje dat groter is dan zijn koppie. Hoe hij het voor elkaar krijgt, ik weet het niet, maar het lukt hem om het spul naar binnen te krijgen.

Zo gaat het een paar dagen door. En dan opeens is het klaar.  Op de kromme boomtak staat mister koolmees uit volle borst een prachtig lied te zingen. Hij spreidt beide vleugeltjes zo wijd uit als hij maar kan. Zij is in geen velden of wegen te bekennen, maar ik weet zeker dat ze toch stiekem kijkt wat hij nu aan het doen is.
Indruk maken, dat is wat ie wil. Laten zien dat hij de beste is van de hele buurt.
Hij hipt heen en weer,  zingt weer een ander liedje en danst op de tak in de rondte.
Het paringsritueel is begonnen.

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *